สิ่งที่ลูกวัยรุ่นอยากจะได้รับจากพ่อแม่เวลาพูดคุยกัน

สำหรับสิ่งที่ลูกวัยรุ่นอยากจะได้รับจากพ่อแม่เวลาพูดคุยกันนั้น มีเรื่องหลัก ๆ คือ

- การยอมรับความคิดเห็น ถึงแม้ว่าจะแตกต่างจากผู้ใหญ่

- ให้โอกาสแสดงความเป็นตัวของตัวเองโดยไม่ด่วนตัดสินว่าผิดหรือถูก

- ให้เกียรติในการคุย เสมอว่าเป็นผู้ใหญ่คนหนึ่ง

- ถ้าจะดุหรือว่ากล่าวตักเตือนให้พูดตรง ๆ เฉพาะเรื่องนั้น ไม่ต้องพูดยาว หรือเอาความผิดเก่า ๆมาพูดซ้ำ

- คุยกันในบรรยากาศดี ๆ สบาย ๆ ไม่กดดัน


- คุยกันได้หลาย ๆ เรื่องอย่างสนุกสนาน และยอมรับในความแตกต่าง

- เป็นที่ปรึกษาได้ในยามที่ต้องการ

- ใกล้ชิดแต่ไม่วุ่นวาย เจ้ากี้เจ้าการ หรือบีบบังคับ

อ้างอิง :http://www.manager.co.th/ 

ปรับ คิด รับปัญหา

อ้างอิง : http://www.dek-d.com/loveroom 

สถานการณ์วัยรุ่น

อ้างอิง : http://www.dek-d.com/loveroom

วัยรุ่นกลัวความคาดหวังของพ่อแม่

อ้างอิง : http://www.dek-d.com/loveroom 

สไตล์พ่อแม่ เลี้ยงมาแบบไหนก็เป็นแบบนั้น

อ้างอิง : http://www.dek-d.com/loveroom

เด็กยุคใหม่..ทำไมไม่ค่อยชอบคุยกับพ่อแม่!

 

          "พ่อแม่ชอบจู้จี้ ขี้บ่น หนูก็เลยไม่ค่อยชอบ และไม่อยากคุยด้วยแค่นั้นเอง" เด็กหญิงวัยรุ่นรายหนึ่งในตัวจ.สมุทรปราการเปิดใจผ่านทีมงาน Life & Family ถึงสาเหตุที่ไม่อยากคุยกับพ่อแม่ แถมยังเปิดปากต่อไปอีกว่า ถ้าพ่อแม่เพลา ๆ เรื่องแบบนี้ลงไปบ้าง เรื่องต่อล้อต่อเถียงก็คงจะมีน้อยลง
       
          ซึ่งคงต้องยอมรับว่า ปัญหาที่พบได้บ่อยในอันดับต้น ๆ ของลูกในช่วงวัยรุ่นกับพ่อแม่ คือ การคุยกันแล้วไม่เข้าใจกัน ดังนั้นจึงไม่แปลกว่าทำไมเด็กยุคใหม่ไม่ค่อยอยากคุยกับพ่อแม่ หรือน้อยมากที่เราจะพบเห็นลูกวัยรุ่นไปไหนมาไหนกับพ่อแม่ เหล่านี้คือสิ่งที่พบได้บ่อยจนกลายเป็นปมที่แก้ได้ยากขึ้น
       
          ไม่เพียงแต่ความรู้สึกของเด็กหญิงวัยรุ่นในข้างต้น เล็ก นักศึกษาชั้นปี 1 มหาวิทยาลัยศิลปากร ได้ถ่ายทอดความในใจคล้าย ๆ กันในงานเสวนางานหนึ่งที่รพ.จุฬาฯ เมื่อเร็ว ๆ นี้ว่า เธอรักพ่อกับแม่มาก แต่บางครั้งไม่ค่อยอยากคุยด้วย เพราะไม่ชอบวิธีการจู้จี้ หรือวุ่นวายกับเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ มากเกินไป อีกทั้งรู้สึกอึดอัดทุกครั้งเวลาที่พ่อแม่ไม่ค่อยฟังเหตุผล
       
         "หนูอยากเป็นนกน้อยที่โบยบินออกจากกรงด้วยตัวของตัวเองบ้าง ไม่อยากให้พ่อมาจู้จี้กับเรื่องของหนูมากเกินไป อย่างเรื่องซักผ้า หนูยอมรับว่าหนูมีปัญหาเรื่องการซักผ้า แต่หนูรู้ว่าจะต้องทำอะไรอย่างไร หนูอยากให้พ่อเข้าใจ และให้อิสระให้หนูได้ทำอะไรเองบ้าง เพราะหนูโตพอที่จะดูแลตัวเอง และโตพอที่จะรับผิดชอบได้แล้ว หนูอยากให้พ่อให้ความสำคัญกับเรื่องใหญ่ ๆ มากกว่าเรื่องเล็ก ๆ น้อย ๆ"
       
       ดังนั้น "ถ้าไม่ใช่เรื่องใหญ่ พ่อแม่ควรทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้บ้าง" นี่คือสิ่งที่เล็กสรุปให้ฟัง และพอจะทำให้พ่อแม่หลาย ๆ ท่านเห็นคำตอบที่ว่า ทำไมลูกวัยรุ่นถึงไม่ชอบคุยกับพ่อแม่กันได้ชัดขึ้น
       
       สอดรับกับข้อมูลวิชาการของชมรมจิตแพทย์เด็ก และวัยรุ่นแห่งประเทศไทยที่ระบุถึงสาเหตุในประเด็นเดียวกันนี้ว่า การที่ลูกวัยรุ่นไม่ชอบคุยกับพ่อแม่นั้น เกิดมาจาก
       
       - ชอบเอาเรื่องไปเล่าต่อ
       
       - มีการพูดคุยด้วยการสั่งสอน อบรม ดุว่า หรือโวยวายโดยที่ยังฟังไม่จบ
       
       - ไม่สนใจจริงจังในเนื้อหาที่เขาพูด หรือยึดติดแนวความคิดของผู้ใหญ่เพียงแค่ทำท่ารับฟังไปอย่างนั้น ไม่ได้ตั้งใจที่จะทำความเข้าใจในเนื้อหาที่ลูกพูดออกมา หรือไม่ยอมที่จะเข้าใจ
       
       - จ้องจับผิด
       
       - ไม่เคยสนใจพูดคุยกันมาก่อน พอมีเรื่องขึ้นมาถึงจะมาพูดคุยซักถาม หรือเพื่อหวังผลประโยชน์

อ้างอิง :http://www.manager.co.th/

คำว่า"เด็ก วัยรุ่น และผู้ใหญ่"

คำว่า"เด็ก วัยรุ่น และผู้ใหญ่"

          “เด็ก” คือคนที่เชื่อและทำตามพ่อแม่ของเขาโดยไม่มีข้อสงสัย เขาจะพยายามทำตามและเชื่อใจพ่อแม่ของเขาเสมอ

          “วัยรุ่น” คือคนที่มองเห็นความผิดพลาดของพ่อแม่ของเขา เขารู้แล้วว่าพ่อแม่ของเขาไม่ได้คิดหรือทำถูกต้องเสมอไปเขาจะไม่พอใจพ่อแม่ของเขาเสมอเมื่อพยายามให้เขาทำในสิ่งที่เขาไม่เห็นด้วยและวัยรุ่นจะกลายเป็น
          “ผู้ใหญ่” เมื่อเขารู้จักให้อภัยในความผิดพลาดของพ่อแม่ของเขาแล้ว ด้วยวัยและอายุที่ห่างไกลกัน ทำให้วุฒิภาวะทางความคิด อารมณ์ และการใช้เหตุผลก็แตกต่างกันตามไปด้วย เมื่อเกิดปัญหาความขัดแย้งต่อกัน ต่างคนก็ต่างคิดว่าตนเองถูกต้อง ในเด็กหรือวัยรุ่นจะคิดว่าพ่อแม่ไม่เข้าใจ ไม่รับฟังเขา ส่วนผู้ใหญ่ก็มีความคิดที่ว่าตนเองอาบน้ำร้อนมาก่อน มีเหตุผลมากกว่า เด็กต้องฟังฉัน จนในบางครั้งทำให้เกิดปากเสียงและความรุนแรง

อ้างอิง :http://www.meemodel.com/